Goedemorgen allemaal,

De tweede ochtend op de Nusa eilanden is alweer aangebroken en daarmee onze laatste dag op deze vergeten paradijsjes. Gisteren op de motorscooter Nusa Ceningan getoerd, waar we de mooiste plekjes hebben gezien (de foto's staan bij het vorige verhaal).

De familie waarbij we in de bungalows verblijven zijn enorm gastvrij, geven enorm veel tips en bieden aan om met van alles te helpen om het verblijf in Indonesië zo mooi mogelijk te laten zijn. De jongste zoon Padja spreekt redelijk Engels, net als zijn zus en haar vriend. Ze weten ons van alles te vertellen over wat we het beste kunnen doen en hoe dat het makkelijkst geregeld kan worden. Het verblijf bij Lembah Bhurcarya is dan ook echt een dikke 10 waard.

Rond 11 uur springen we weer op de scooter en rijden naar het punt waarvoor we om te beginnen naar de Nusa eilanden kwamen: Het Mangrovebos. Na een rit van ongeveer 40 minuten over de meest verbrokkelde wegen komen we dan eindelijk onder escorte aan bij de kanobootjes die worden gebruikt om door de mangrove te varen. Davey en ik hebben het geluk dat we alleen in een bootje zitten. We worden nog bijna door de harde stroming de open zee opgeduwd, maar onze roeiende gids is net sterk genoeg om dat te voorkomen. Daarna stuurt hij ons vakkundig het bos is. Wauw...De omgeving is adembenemend en de stilte oorverdovend. We vragen ons nog steeds af hoe zo'n prachtig stukje natuur zich ontwikkeld heeft aan de rand van een stukje eiland. Zonder het te beseffen zeggen we een tijd niets en zijn we alleen maar onder de indruk van dit natuurlijke schouwspel. Een absolute aanrader voor iedereen die hier ooit in de buurt is.

Het is ontzettend warm die dag en daarom besluiten we om bij Dream Beach nog even een duik te nemen in het zwembad dat daar op een klif aangelegd is, de zee is namelijk veel te ruig om in te zwemmen. Volgens de locals komt dit doordat er komende nacht een volle maan zal zijn. Eigenlijk zijn april, mei en juni de beste maanden om naar Bali te komen als je puur voor het strand komt.

Die avond hebben we gereserveerd in het populaire eettentje Mama Mia, deze hadden we de avond daarvoor nog overgeslagen vanwege de enorme rij. Vandaag was het rustiger en daarom heerlijk relaxed aan de rand van de zeewier boerderij gegeten en gedronken.

De volgende ochtend stond de bootreis terug naar Bali (Sanur) op het programma. Davey werd wat zeeziek door golvende reis, maar herstelde wonderbaarlijk snel na een heerlijke lunch. We kwamen vervolgens aan bij het hotel dat we via Booking.com op het oog hadden. Alle normale kamers waren vol zei de receptioniste, op Booking.com stond echter dat er nog een kamer vrij was. We mochten wel de Deluxe nemen maar die moest anderhalf keer zoveel kosten. Toen hebben we voor de neus van de receptioniste de kamer via Booking geboekt en onze kamer geclaimd, hahaha. Ze zei dat de normale kamers helaas vol waren, maar dat we zonder bijbetaling een upgrade kregen naar een Deluxe kamer. Tijdens het reizen wordt je steeds vindingrijker :)! De rest van de dag hebben we lekker op het strand gelegen en de in avond hebben we met een stel locals een shisha met cocktails gedaan en rond 23 uur het licht uitgedaan, wat kun je toch een hoop mensen leren kennen met een open mind en houding.

De volgende ochtend had ik om 9 uur met Putu afgesproken. Hij is de vriend van de dochter van de eigenaar van de bungalows (mond vol) waar we sliepen op Lembongan. Zonder rijbewijs ben je als toerist namelijk de l*l op Bali aangezien de politie jaagt op toeristen die ze boetes kunnen geven en in hun eigen zak kunnen stoppen. Tip: Haal een internationaal rijbewijs de volgende keer dat je op reis gaat. Putu kon regelen dat we voorrang zouden krijgen op het politiebureau om een rijbewijs te kopen. Je leest het goed...een rijbewijs kopen! Niets geen les, hier koop je gewoon je rijbewijs. Omgerekend kostte deze grap zo'n 25 euro (probeer daar maar eens een rijles voor te krijgen in NL) en ontlopen we het risico om bekeuringen te krijgen, die kunnen oplopen tot 70 à 80 euro per keer. Zeker de moeite waard dus. Het politiebureau is een ware chaos en het proces stamt uit de prehistorie. Om half 1 kwam ik terug bij het hotel aan, waar Davey, op van de spanning, zat te wachten. Het verkeer rond Denpasar (waar het rijbewijs gehaald moest worden) is namelijk één grote chaos. Maar het rijbewijs is binnen!

De rest van de vrijdag hebben we op het strand gelegen en zijn we even ingedommeld. Daarna bij een simpel tentje gaan lunchen, waar we makkelijk een uur aan de praat raakten met een Spaans stelletje, we hebben ervaringen en ideeën uitgewisseld, super handig voor het vervolg van onze reis. Zojuist telefoonnummers uitgewisseld en afgesproken dat we in Ubud gezellig een avondje uit eten gaan.

We zitten nu lekker aan het zwembad in het hotel en gaan beleven wat deze avond ons weer zal brengen. We missen jullie, maar het avontuur roept ons nog even, tot de volgende blog!

Dikke kus,

Davey en Nick